مروری بر جریان های علم دینی پس از انقلاب اسلامی
نیاز به علم جدید- که منسوب به دین باشد-، حاصل تقابل انقلاب اسلامی و تمدن مدرن است؛ به عبارت دیگر، پس از سال 57، فضایی مقابل دینداران و مکتب شیعه اتفاق افتاده که این فضا باعث شده ذهن اندیشمندان به تدریج در طول زمان، متوجه این مطلب شود که انقلابی اتفاق افتاده و یک خلأ تئوریک دارد.
در نگاه اولیه احساس می شد که با سرمایه های موجودی برخاسته از دو نهاد تولید علم در کشور (حوزه و دانشگاه)، این خلأ تئوریک قابل جبران است، اما به مرور زمان مشخص شد که ماهیت انقلاب اسلامی، فوق آن چیزی بود که در دانشگاه ها و حوزه های علمیه در مسیر تحولات خود به آن رسیده بودند و نیاز به یک تغییر و تحول اساسی بود. در این میان راهکارهای مختلفی ارائه گردید که سبب جریان های گوناگون علمی در کشور شد.
برای دانلود "جریان شناسی علم دینی" از حجت الاسلام علی محمدی کلیک کنید...